دير گاهيست که تنها شده ام
قصه ي غربت صحرا شده ام
وسعت درد فقط سهم من است
باز هم قسمت غم ها شده ام
دگر آيينه زمن بي خبر است
که اسير شب يلدا شده ام
من که بي تاب شقايق بودم
هم دم سردي يخ ها شده ام
کاش چشمان مرا خاک کنيد
تا نبينم که چه تنها شده ام