از صدای سکوت دلم خسته ام
اگه این جدایی واسه هردوی ما بهتره باشه قبول اگه هر ثانیه ای باید بدونت بگذره باشه قبول اگه شب ها تا سحر گریه کنم اگه قلبم تورو از یاد ببره باشه قبول باشه قبول منو تو این وحشت کهنه جا بذار بزار که خوبی های تو واسم بمونه یادگار برو که عاشق تر میشم لحظه به لحظه پیش تو این آخرین خواهش من گلم برو،فقط برو هیشکی به جز من پای تو قمار عشقشو نباخت با تیکه پاره های دل از تو یه عشق نو می ساخت هیشکی به جز تو نتونست آتیش به جونم بزنه تو اوج بی تابی من ساده بره،دل بکنه دلت به کی خوش شده بود که عهدتو شکستی آهای رفیق نیمه راه تو نیمه راه نشستی دیگه حرفی نمی زنم حرفای من بی اثره حالا بزار جدا بشیم اگه جدایی بهتره حالا که با دگری هستی و غافل از منی چرا به این دل من زخم زبون هم می زنی ندیدی که چه کرد........................ مرا بسپار در یادت به وقت ریزش باران نگاهت گر به آن بالاست ودر حال دعا هستی خدا آنجاست دعایم کن ......دعایم کن که من محتاج محتاجم ************************* خوشبختی مانند یک کسر می ماند که صورت آن تلاش و در مخرج توقعات ماست! * نتیجه گیری: برای اینکه خوشبختی به بینهایت میل کند مخرج باید به صفر میل کند *********************************** "از درد گفتن و از درد شنیدن **** با مردمان بی درد، ندانی که چه دردیست!!!" ***************************************************
خدا کند که... نه! نفرین نمی‌کنم، نکند به او، که عاشق او بوده‌ام، زیان برسد خدا کند فقط این عشق از سرم برود خدا کند که فقط زود آن زمان برسد ********************************************************** آنتوان دوسنت اگزوپری در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند، و بر حسینی می گریند که آزادانه زیست و آزادانه مرد ... وقتی پیمان دل و میبستیم گفته بودیم فقط عاشق هستیم ولی با عشق نگفتیم هرگز از دو دین نابرابر هستبم . نه گناهکاریم نه بی تقصیر ، من و تو بازیچه ی تقدیریم ، هر دو در بی راهه ی بی رحم عشق با دل و احساس خود درگیریم ، بیشتر از همیشه دوستت دارم گرچه از عاشقی و عاشق شدن بیزارم خدایا ! دلم را که هر شب نفس میکشد در هوایت اگر چه شکسته شبی می فرستم برایت.... *******************
طول این فاصله ها دستم هست من جدا و تو جدا دستم هست عاشقم باش ولی دورادور دو قدم فاصله را دستم هست *********************** قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگار ******************** وزن یک تهمت ، سنگین تر از هزار هزار دشنام است . . .
میل من سوی وصال و قصد او سوی فراق /ترک کام خود گرفتم تا بر آید کام دوست ******************************
خدایا تقدیر مرا خیر بنویس آنگونه که آنچه را تو دیر می خواهی من زود نخواهم و آنچه را تو زود می خواهی من دیر نخواهم *********************************
برایت دعا می کنم که ای کاش خدا از تو بگیرد هر آنچه را که خدا را از تو می گیرد ********************************
ساده می گویم عزیزم دل بریدن ساده نیست چشمهای مهربانت را ندیدن ساده نیست از زمان رفتنت خورشید را گم کرده ام ناله های ابر را هر شب شنیدن ساده نیست *****************************
خدایا با اینکه در تنهاترین تنهاییام، تنهاترین تنها کسم تنهای تنهایم گذاشت! تو به حق تنهایئت در تنهاترین تنهاییاش تنهای تنهایش نذار *****************************عشق یعنی وقتی دور هستیم دلتنگ شویم .
اما از درون احساس گرما کنیم
چون در قلبمان به هم نزدیکیم
وقتی تنهاییم دنبال یه دوست میگردیم.
وقتی پیداش کردیم دنبال عیبهاش میگردیم
وقتی ازدستش دادیم دنبال خاطره هاش میگردیم...
سهم من ازآسمان شدیک تماشاپنجره*
خلوتم راباغزل پرمیکنم تاپنجره*
چشم من درانتظار دیدن توپیرشد*
بس که امشب میکنداین پا وآن پا پنجره*
جاده هم انگاریک مقدارکش آورده است*
ازنگاهم دور میشدبی محابا،پنجره*
بیحضور مهربانت بایگانی میشود*
خاطرات موج،ساحل،صخره،دریا، پنجره*
گرچه عمری همنشین آسمان بودم دریغ*
سهم من از آسمان شدیک تماشاپنجره
زندگی به من آموخته است که .....
عشق در نگاه خیره به یکدیگر نیست،بلکه در یک سو نگریستن است
درعشق حقیقی کوتاهترین فاصله بسیار طولانی است
و از طولانیترین فاصله ها می توان پل زد
من پذیرفتم شکست خویش را
پندهای عقل دوراندیش را،
من پذیرفتم که عشق افسانه است،
این دل دور آشنا دیوانه است،
میروم از رفتن من شادباش،
ازعذاب دیدنم آزادباش،
گرچه تو تنهاتر از من میروی،
آرزو دارم که عاشقتر روی
چه بی دووم بود قول ما جدا شدیم آخر کار
گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم
بی تو اینجا رو نمی خوام می رم و برنمی گردم
(ارد بزرگ)
************************
| Design By : ParsSkin.Com |
روزهای تکراری ، گذشت آن لحظه های بیقراری گذشت آن شبهای پر از گریه و زاری کمی دلم آرامتر شده فراموشت نکرده ام ، مدتی قلبم از غمها رها شده شب های تیره و تار من مدتی بیش نیست که میگذرد از آن روز پر از غم به یاد می آورم حرفهایت را باز هم گذشته ها میسوزاند این دل تنهایم را ...................................... تو که با یک بهانه ی ساده مرا رها کردی ، پس با بهانه ای دیگر یکی ساده تر از مرا اسیر خودت کن، با یکی ساده تر از من بازی کن ....................................... شب را دوست دارم! چون دیگر رهگذری از کوچه پس کو چه های شهرم نمی گذرد تا سر گردانی مرا ببیند . چون انتها را نمی بینم .تا برای رسیدن به آن اشتیاقی نداشته باشم شب را دوست دارم چون دیگر هیچ عابری از دور اشک های یخ زده ام را در گوشه ی چشمان بی فروغم نمی بیند شب را دوست دارم : چرا که اولین بار تو را در شب یافتم از شب می ترسم : تو را در شب از دست دادم. از شب متنفرم ، به اندازه ی تمام عشق های دروغین با آفتاب قهرم چرا شبها به دیدارم نمی آید؟
