از صدای سکوت دلم خسته ام
Love and electricity are one in the same, my dear. عشق و جریان برق شبیه هم هستند عزیزم اگر وقتی که می بوسی یا کلمات عاشقانه ای گفته می شود یا همدیگر را لمس می کنید احساسی همچون برق گرفتگی بهت دست ندهد تو اصلا عاشق نیستی Truly love you endlessly. از ته دل دوستت دارم تا آخر خط روزهای بی تو همچون کتاب بدون صفحه هست دوستت دارم، همیشه دوستت خواهم داشت برای مابقی این زندگی دنیوی و زندگی که در بهشت خواهیم داشت I’d like to run away From you, دوست دارم ازت فرار کنم اما اگه تو نیمدی و پیدام نکردی …. می میرم The surest sign of being in love is when the toughest thing to do is utter good bye! بهترین نشانه برای اینکه عشقت واقعی هست یا نه این است که سخت ترین کار برایت خداحافظی دائمی باشد if i has to choose between loving you, and breathing. I would use my last breath to say I LOVE YOU. اگر مجبور باشم انتخاب کنم بین دوست داشتنت یا نفس کشیدن؛ از آخرین نفسم استفاده می کنم تا بهت بگویم دوستت دارم For, you see, each day I love you more, Today more than yesterday and less than tomorrow. هر روز بیشتر دوستت دارم؛ امروز بیشتر از دیروز و کمتر از فردا Love is not written on paper, for paper can be erased. Nor is it etched on stone, for stone can be broken. But it is inscribed on a heart and there it shall remain forever. عشق بر روی کاغذ نوشته نمی شود چون از روی کاغذ ممکن است پاک شود؛ بر روی سنگ نقش بسته نمی شود چون سنگ ممکن است بشکند. عشق بر قلب نقش می بندد و تا ابد باقی می ماند
If you do not feel the jolt in your soul every time a kiss is shared, a whisper is spoken, a touch is felt,
then you are not really in love at all.
Every day without you is like a book without pages.
I love you, I will always do, for the rest of our earthly and heavenly life.
But if you didn’t come And find me …
I would die.
| Design By : ParsSkin.Com |
روزهای تکراری ، گذشت آن لحظه های بیقراری گذشت آن شبهای پر از گریه و زاری کمی دلم آرامتر شده فراموشت نکرده ام ، مدتی قلبم از غمها رها شده شب های تیره و تار من مدتی بیش نیست که میگذرد از آن روز پر از غم به یاد می آورم حرفهایت را باز هم گذشته ها میسوزاند این دل تنهایم را ...................................... تو که با یک بهانه ی ساده مرا رها کردی ، پس با بهانه ای دیگر یکی ساده تر از مرا اسیر خودت کن، با یکی ساده تر از من بازی کن ....................................... شب را دوست دارم! چون دیگر رهگذری از کوچه پس کو چه های شهرم نمی گذرد تا سر گردانی مرا ببیند . چون انتها را نمی بینم .تا برای رسیدن به آن اشتیاقی نداشته باشم شب را دوست دارم چون دیگر هیچ عابری از دور اشک های یخ زده ام را در گوشه ی چشمان بی فروغم نمی بیند شب را دوست دارم : چرا که اولین بار تو را در شب یافتم از شب می ترسم : تو را در شب از دست دادم. از شب متنفرم ، به اندازه ی تمام عشق های دروغین با آفتاب قهرم چرا شبها به دیدارم نمی آید؟
