از صدای سکوت دلم خسته ام
در غم هایم، غصه هایم، شادی ها و خنده هایم به یاد تو خواهم بود عزیزم. در غروب دلتنگی ها، زیر باران، لحظه طلوع سحرگاه به یاد تو خواهم بود. در کنار دریا، لحظه شکفتن گلها، در هر جای دنیا که باشم به یاد تو خواهم بود. در لحظه دیدار با بهار، لحظه بوییدن عطر گلها، لحظه سفر کردن به آن سوی ابرها به یاد تو خواهم بود . لحظه خوشبختی ام، تنهاییم، در لحظه پرواز پرستوهای عاشق به یاد تو خواهم بود. تو نیز به یاد من باش ای بهترینم، هر جا که هستی نام مرا در زیر لبانت پیش خود زمزمه کن و یاد و خاطره مرا در قلبت نگه دار. در لحظه شادی هایت چشمانت را بر روی هم بگذار و پیش خود احساس کن که من در کنار تو هستم. اگر در کنار ساحل دریا رفتی احساس کن من نیز در کنار تو هستم. اگر زیر باران قدم زدی احساس کن با من هستی و با هم در زیر باران قدم میزنیم. اگر روزی خوشبخت شدی به یاد من نیز باش، و بدان که تنها آرزوی من خوشبختی تو بوده است نازنینم. اگر روزی غم و غصه و تنهایی به سراغت آمد بدان که من نیز مانند تو در این سرزمین تنهایی ها غم و غصه دارم. اگر روزی نماز شکر را به جا می آوردی مرا نیز دعا کن و به یادم باش. خوشبخت باش تا من نیز خوشبخت باشم، شاد باش تا من نیز با لبخند و شادی زندگی کنم، امیدوار باش تا من نیز امیدوار باشم و به یاد من باش تا من نیز احساس کنم عاشقم و خوشبخترین آدم روی زمین می باشم.
| Design By : ParsSkin.Com |
روزهای تکراری ، گذشت آن لحظه های بیقراری گذشت آن شبهای پر از گریه و زاری کمی دلم آرامتر شده فراموشت نکرده ام ، مدتی قلبم از غمها رها شده شب های تیره و تار من مدتی بیش نیست که میگذرد از آن روز پر از غم به یاد می آورم حرفهایت را باز هم گذشته ها میسوزاند این دل تنهایم را ...................................... تو که با یک بهانه ی ساده مرا رها کردی ، پس با بهانه ای دیگر یکی ساده تر از مرا اسیر خودت کن، با یکی ساده تر از من بازی کن ....................................... شب را دوست دارم! چون دیگر رهگذری از کوچه پس کو چه های شهرم نمی گذرد تا سر گردانی مرا ببیند . چون انتها را نمی بینم .تا برای رسیدن به آن اشتیاقی نداشته باشم شب را دوست دارم چون دیگر هیچ عابری از دور اشک های یخ زده ام را در گوشه ی چشمان بی فروغم نمی بیند شب را دوست دارم : چرا که اولین بار تو را در شب یافتم از شب می ترسم : تو را در شب از دست دادم. از شب متنفرم ، به اندازه ی تمام عشق های دروغین با آفتاب قهرم چرا شبها به دیدارم نمی آید؟
